Pygmalion Karatzas
Architectural, Fine Art & Commercial Photography
ILI & KTIRIO MAGAZINE INTERVIEW
Interview for ILI & KTIRIO Magazine, Hotels & Luxury Resorts in Greece, annual issue 2019.
November 2019.
Hotels: Architectural photographers in the digital era increasingly become the authors of a visual narrative through which we perceive our environment. In what way do you experience a building?
Pygmalion Karatzas: I try to explore and cover photographically buildings in their entirety as much as possible. Which practically means that I dedicate and focus all my available time (either a full day, or more if needed), in the exploration of all the areas of the project; in photographing with difference lenses; in the observation of the changes of natural and artificial light during various times of the day, sunrise, dusk; in presenting the building within its context as well as closeup portraits. Human interaction in spaces and the usage (both planned and accidental) in private, commercial and public buildings is different, but in all cases, during the photo shoot moment are revealed that add a more dynamic and lively scene. There are also cases that such captures are not left to the happy accident but are directed.
All the above cover the more tangible and practical elements of experiencing a building photographically. As an overall mentality, my approach is influenced by my desire and pleasure I had as a student and practicing architect to study buildings I didn’t have the opportunity to visit in person, as well as my love for architecture as science, art and craftsmanship. The last few years being behind the lens, the love for photography was added, which is summed up in the desire and continuous effort to produce the best possible imagery that describe, highlight and fully cover every project, creating a portfolio and achieve that is useful and valuable to the multiple groups of people involved in its realisation and the broader public.
Hotels: Your architectural photos are almost “clinically” clean. Did your studies in architecture contribute to adopting a specific style of photo shooting and why?
P.K.: In architecture, in photography, and in art we find the intention to put order into chaos. I could trace my influences to my studies, as architectural proposals do have highly clean presentations, focusing on the function of their abstract character which is to give emphasis and communicate the concept of the design and its special features as directly and vividly as possible. Life, on the other hand, is more messy; isn’t that one reason we are attracted to more tranquil visuals and moments? In the same way we ideally desire from the public their attention while viewing our work, we as creators also try to present it clear from distractions. I would also trace influences outside my studies, at the broader urban landscape we grew up. The more ad hoc our environment is, the more we have the need to add some order, even if it is a momentary one visible through a particular frame like a spell on visual cacophony.
Hotels: You have already stated in various scientific articles that an integral photography consists of multiple perspectives. Could you give us some examples of this in the hotel sector?
P.K.: The paper was implementing Ken Wilber’s integral approach in architectural photography. Prof. Mark DeKay, with who we co-authored this paper, has applied this theoretical framework on bio-climatic architecture in his book ‘Integral Sustainable Design’. As my supervisor on the photographic project ‘Integral Lens’ sponsored by the Fulbright Foundation, we had the chance to develop this analysis presented at the Integral European Conference and also include it in a course curriculum for the University of Tennessee in Knoxville. We focused on three of the five elements of integral theory: quadrants, stages and types. In a nutshell, the four quadrants refer to the objective-exterior and subjective-interior aspects of photography individually and collectively. Stages refer to the worldview and consciousness level through which images are created or express. We summarised them with traditional, modern, postmodern and integral. Types refer to the typological spectrum from topographic/documentary to editorial/commercial to expressive/artistic. If we take the four examples of images we introduce the four quadrants in the paper, we can distinguish four perspectives: the objective that documents what we see as is, as a historian; the expressive that is more interested in expressing the feeling/vision/intuition of the creator rather than the building itself; the narrative that uses its subjects as symbols of the zeitgeist; and the commercial that skilfully portrays a private residence that most people will only know through images and lifts it to worldwide iconic status.
Such a brief for a hotel assignment hasn’t been specified, but we could extend these four perspectives when we photograph subjects around tourism. We used examples from the history of photography as well as contemporary authors that exemplify these elements with the genuine intention to illustrate the multiple metaphorical perspectives found in photography dealing with the built environment, concluding that at the end of the day they can all enrich the perception and consciousness of both creator and viewer.
Συνέντευξη για το περιοδικό ῎Υλη & Κτίριο᾽, Hotels & Luxury Resorts in Greece, ετήσια έκδοση 2019.
Νοέμβριος 2019.
Hotels: Οι φωτογράφοι αρχιτεκτονικής στην ψηφιακή εποχή γίνονται όλο και περισσότερο οι συγγραφείς της οπτικής αφήγησης με την οποία αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας. Με ποιο τρόπο προσεγγίζετε την εμπειρία του κτηρίου?
Π.Κ.: Προσπαθώ να εξερευνήσω και να καλύψω φωτογραφικά όσο γίνεται περισσότερο το έργο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αφιερώνω και εστιάζω όλον τον χρόνο που διαθέτω (είτε είναι μια φουλ ημέρα, είτε είναι περισσότερες), στην περιήγηση, στην φωτογράφιση με διαφορετικούς φακούς, στην παρατήρηση της αλλαγής του φυσικού και τεχνητού φωτισμού σε διάφορες στιγμές της ημέρας, την ανατολή, την δύση και το σούρουπο, το κτήριο μέσα στον περιβάλλοντα χώρο καθώς και απομονωμένο από αυτόν. Η χρήση των χώρων και οι ανθρώπινες δραστηριότητες (προγραμματισμένες και μη) σε ιδιωτικά, εμπορικά και δημόσια έργα είναι διαφορετική αλλά σε όλες τις περιπτώσεις, κατά την διάρκεια της φωτογράφισης αποκαλύπτονται και στιγμές που προσδίδουν έναν δυναμισμό και ζωντάνια στο κάδρο. Υπάρχουν και φορές που τέτοιες λήψεις δεν τις αφήνω στην ευτυχή σύμπτωση αλλά τις σκηνοθετώ.
Τα παραπάνω αφορούν τα πιο απτά και τεχνικά στοιχεία. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η προσέγγισή μου είναι επηρεασμένη από την επιθυμία και ευχαρίστηση που είχα από φοιτητής και ως επαγγελματίας αρχιτέκτων να μελετώ κτίρια που δεν είχα την δυνατότητα να τα επισκεφθώ δια ζώσης, καθώς και η αγάπη για την αρχιτεκτονική γενικότερα ως επιστήμη, τέχνη και εφαρμογή. Αυτό που προστέθηκε τα τελευταία χρόνια που βρίσκομαι πίσω από τον φακό είναι και η αγάπη στην φωτογραφία, που συνοψίζεται στην επιθυμία και συνεχής προσπάθεια να βγουν το δυνατόν καλύτερες λήψεις που να αποτυπώνουν, να αναδεικνύουν και να καλύπτουν πληρέστερα το κάθε έργο, δημιουργώντας ένα portfolio και ένα αρχείο που βρίσκει χρήση και αξία στους πολλαπλούς συντελεστές της υλοποίησής του καθώς και στο ευρύτερο κοινό.
Hotels: Οι αρχιτεκτονικές φωτογραφίες σας είναι σχεδόν “κλινικά” καθαρές. Οι σπουδές σας στην αρχιτεκτονική έχουν συμβάλει στην υιοθέτηση του συγκεκριμένου στυλ φωτογράφησης και γιατί;
Π.Κ.: Στην αρχιτεκτονική, στην φωτογραφία και στην τέχνη υπάρχει η πρόθεση και ο σχεδιασμός να βάλουμε τάξη στην αταξία. Θα μπορούσα να εντοπίσω επιρροές στις σπουδές καθώς οι αρχιτεκτονικές προτάσεις έχουν και αυτές έντονα καθαρή απεικόνιση, εστιάζοντας έτσι στην λειτουργία του αφαιρετικού τους χαρακτήρα η οποία είναι να δώσουν έμφαση και να επικοινωνίσουν πιο άμεσα και δυναμικά το concept του έργου και στα ιδιαίτερα στοιχεία του σχεδιασμού του. Η ζωή φυσικά είναι πιο ακατάστατη, αυτός δεν είναι όμως και ένας λόγος που μας έλκουν οι γαλήνειες οπτικά στιγμές; Όπως επιθυμούμε ιδανικά ο θεατής του έργου μας να το παρατηρήσει με προσοχή, έτσι και εμείς ως δημιουργοί προσπαθούμε να το παρουσιάσουμε καθαρό από περισπασμούς. Θα εντόπιζα όμως επιρροές και εκτός του αρχιτεκτονικού κλάδου, στο ευρύτερο αστικό τοπίο που έχουμε μεγαλώσει. Όσο άναρχο είναι το περιβάλλον που ζούμε, τόσο έχουμε την επιθυμία να το βάλουμε σε τάξη, ακόμα και αν αυτή είναι “τεχνιτή” και υπήρξε μόνο για μια στιγμή και σε ένα συγκεκριμένο καδράρισμα, σαν ένα ξόρκισμα της οπτικής κακοφωνίας.
Hotels: Έχετε δηλώσει σε επιστημονικά άρθρα ότι μια ολοκληρωμένα ενημερωμένη φωτογραφία είναι πολλαπλής προοπτικής. Μπορείτε να μας δώσετε παραδείγματα αυτής της οπτικής στον ξενοδοχειακό τομέα?
Π.Κ.: Το άρθρο εφάρμοσε το integral approach του Ken Wilber στην αρχιτεκτονική φωτογραφία. Ο καθηγητής Mark DeKay με τον οποίο γράψαμε το άρθρο είχε εφαρμόσει αυτό το θεωρητικό πλαίσιο στην βιοκλιματική αρχιτεκτονική στο βιβλίο του ‘Integral Sustainable Design’ και ως επιβλέπων στο φωτογραφικό project ‘Integral Lens’ που εκπόνησα με την υποστήριξη του Fulbright στην Αμερική, είχαμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε αυτή την ανάλυση στο άρθρο που παρουσιάσαμε στο Integral European Conference και να το εντάξουμε σε μια σειρά μαθημάτων του Πανεπιστημίου του Τενεσί Νόξβιλ. Εστιάσαμε σε τρια από τα πέντε στοιχεία της integral theory: τεταρτημόρια, επίπεδα και τύπους. Επιγραμματικά, τα τέσσερα τεταρτημόρια αφορούν την αντικειμενική-εξωτερική και υποκειμενική-εσωτερική πλευρά της φωτογραφίας στην ατομική και συλλογική της έκφραση. Τα επίπεδα αφορούν την κοσμοαντίληψη και συνειδητότητα μέσα από την οποία δημιουργείται ή εκφράζει η φωτογραφία. Τα συνοψίσαμε στο παραδοσιακό, μοντέρνο, μεταμοντέρνο και ολιστικό. Οι τύποι αφορούν το τυπολογικό φάσμα από την τοπογραφική/documentary στην συντακτική/εμπορική και στην εκφραστική/καλλιτεχνική. Αν πάρουμε τα 4 παραδείγματα φωτογραφιών που στο άρθρο χρησιμοποιούμε για να εισάγουμε τα τεταρτημόρια, διακρίνουμε τέσσερις οπτικές: την αντικειμενική που καταγράφει ακριβώς αυτό που βλέπει σαν ιστορικός, την εκφραστική που περισσότερο ενδιαφέρεται να εκφράσει ένα συναίσθημα του δημιουργού παρά το κτίριο, την αφηγηματική που χρησιμοποιεί το θέμα ως σύμβολο του πνεύματος της εποχής, και την εμπορική που επιδέξια φωτογραφίζει μια ιδιωτική κατοικία που οι περισσότεροι θα γνωρίσουν μόνο ως εικόνα και θα αναδείξει το έργο παγκοσμίως. Δεν έχει τύχει να δωθεί τέτοιο assignment σε ξενοδοχειακό έργο αλλά θα μπορούσαμε να παρεκτείνουμε τις 4 αυτές οπτικές όταν φωτογραφίζουμε θέματα γύρω από τον τουρισμό. Χρησιμοποιήσαμε παραδείγματα από την ιστορία της φωτογραφίας καθώς και σύγχρονες δημιουργίες που υποδειγματικά εκφράζουν αυτά τα στοιχεία με την ευγενή πρόθεση να αναδείξουμε τις πολλαπλές μεταφορικά οπτικές που εμπεριέχει η φωτογραφία που ασχολείται ευρύτερα με το δομημένο περιβάλλον, καταλήγοντας όμως στον άνθρωπο και πως εν τέλει τα στοιχεία αυτά μπορούν να εμπλουτίσουν την αντίληψή του ως δημιουργό και ως θεατή.